Αριστοκρατία

Νομίζω ότι στην Ελλάδα τουλάχιστον η διάκριση των πραγματικά ταλαντούχων καλλιτεχνών δεν έχει να κάνει κατ' ανάγκη με την αριστοκρατική καταγωγή. Το αντίθετο ίσως


Στους πέντε υποψηφίους της τελικής λίστας για τον καλύτερο νέο ανερχόμενο ηθοποιό των βρετανικών βραβείων BAFTA (το βρετανικό αντίστοιχο των Οσκαρ) οι δύο ήταν απόφοιτοι του Eton, ένας άλλος του Harrow και ένας τέταρτος του Stowe, δηλαδή σχολεία με πανάκριβα δίδακτρα και κοινωνικά κριτήρια επιλογής, στα οποία αναγνωρίζεται η ανώτερη τάξη της Βρετανίας. Το γεγονός έδωσε την αφορμή για πολλά σχόλια, πολλά από τα οποία είχαν σχέση με τη διαπίστωση ότι πλέον η τέχνη είναι ένας χώρος για τους πλουσίους και τους έχοντες. Δεν είναι μόνο τα απλησίαστα δίδακτρα. Για παράδειγμα, τα ετήσια δίδακτρα στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (RADA) ανέρχονται στις 9.000 στερλίνες και φθάνουν στις 10.000 στερλίνες στο μεταπτυχιακό έτος. Είναι και το ότι, καθώς οι νέοι καλλιτέχνες αμείβονται ελάχιστα ή και καθόλου στο ξεκίνημά τους, πρέπει να έχουν τον «τρόπο» για να ζήσουν. Και συνήθως «τρόπος» σημαίνει οικογένεια ή τα λεφτά της οικογένειας.
Αναρωτιέται κανείς αν στη Βρετανία, μέσα σε αυτό το νέο πλαίσιο πανάκριβης εκπαίδευσης, θα βρει την τύχη του ένα ταλαντούχο παιδί της εργατικής τάξης, όπως ας πούμε ο ζωγράφος Ντέιβιντ Χόκνεϊ, που η έκθεση των τοπίων του (μερικά από τα οποία σε iPad) προκαλεί ουρές έξω από τη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών.
Η αριστοκρατικοποίηση της τέχνης δεν έχει σχέση μόνο με τα δίδακτρα και με την πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Εχει σχέση και με την κρίση που πλήττει την τέχνη και τα επαγγέλματά της. Πλήττει ακόμη και τις κλασικές σπουδές, την αρχαιολογία και μεγάλο μέρος των ανθρωπιστικών επιστημών. Είναι σίγουρο ότι απόφοιτοι τέτοιου είδους σχολών δεν βρίσκουν δουλειά ή βρίσκουν υποαμειβόμενη, ακόμη και εθελοντική. Η τάση καταγράφει αύξηση προσέλευσης σε αυτές παιδιών από τις μεσαίες και ανώτερες τάξεις τόσο στη Βρετανία όσο και στην ηπειρωτική Ευρώπη (όπου δεν υπάρχουν δίδακτρα ή είναι πολύ χαμηλά), δηλαδή παιδιών που δεν αντιμετωπίζουν το πιεστικό πρόβλημα της άμεσης εύρεσης εργασίας. Στο τέλος του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού - πριν από τη δημοκρατικοποίηση της εκπαίδευσης - φιλόσοφοι και αρχαιολόγοι ήταν γόνοι της αριστοκρατίας και της μεγαλοαστικής τάξης. Δεν αποκλείεται να επαναληφθεί το ίδιο. Πίσω ολοταχώς ή κοινωνική οπισθοδρόμηση.

Πηγή: Νίκος Μπακουνάκης, 11 -3- 2012, εφημ. Το Βήμα

BBC: Είναι τα αγγλικά ή τα... μανδαρίνικα η γλώσσα του μέλλοντος;

«Τα αγγλικά είναι εδώ και έναν περίπου αιώνα η κυρίαρχη παγκόσμια γλώσσα. Είναι όμως άραγε και η γλώσσα του μέλλοντος;» διερωτάται σε ρεπορτάζ που πραγματοποίησε στην περιφέρεια της Νοτιοανατολικής Ασίας το BBC, διαπιστώνοντας μία τάση αντικατάστασής του από τα μανδαρίνικα κινεζικά. Η επικράτηση των αγγλικών σε χώρες όπως η Σινγκαπούρη, όπου αποτελεί την επίσημη γλώσσα και η Μαλαισία, όπου χρησιμοποιούνται ευρέως, απειλείται ολοένα περισσότερο από την άνοδο των μανδαρίνικων. Στη Σιγκαπούρη, το Κινεζικό Εμπορικό Επιμελητήριο Ινστιτούτο, τα τελευταία χρόνια προσφέρει μαθήματα κινεζικών για χρήση σε επιχειρήσεις.
Επιπλέον οι μαθητές διδάσκονται τα μανδαρίνικα και όχι τη τοπική κινεζική διάλεκτο χοκιέν που μιλούν οι γηραιότεροι κινέζοι μετανάστες. Τα μαθήματα, σύμφωνα με το BBC, είναι πολύ δημοφιλή, ειδικά αφότου η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης προσέφερε επιδοτήσεις στους κατοίκους για να μάθουν κινεζικά, στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης το 2009. Ορισμένες επιχειρήσεις αναζητούν ήδη απεγνωσμένα άτομα που γνωρίζουν μανδαρίνικα: το άνοιγμα της Κίνας στη Σιγκαπούρη έχει ενισχύσει αυτήν την τάση.

Ο Λι Χαν Σιχ, ιδιοκτήτης μία εταιρείας multimedia, λέει ότι τα αγγλικά καθίστανται λιγότερο σημαντικά ως γλώσσα του εμπορίου και των επιχειρήσεων, επειδή οι πελάτες από τη Δύση μεταβαίνουν πάντα στην Κίνα για δουλειές. «Προφανώς πρέπει να γνωρίζεις αγγλικά αλλά πρέπει να γνωρίζεις και κινεζικά» σχολίασε ο κ. Λι. Καθώς η οικονομική ισχύς της Κίνας μεγαλώνει, ο ίδιος πιστεύει ότι τα μανδαρίνικα θα αντικαταστήσουν τα αγγλικά. «Η παρακμή της αγγλικής γλώσσας πιθανώς ακολουθεί την παρακμή του αμερικανικού δολαρίου. Αν το ρενμινμπί γίνεται το επόμενο αποθεματικό νόμισμα πρέπει να μάθεις κινεζικά» προσέθεσε, υποστηρίζοντας ότι όλο και περισσότερο χώρες όπως η Βραζιλία και η Κίνα πραγματοποιούν τις συναλλαγές τους σε ρενμινμπί και όχι σε δολάρια.
Ωστόσο, ο Μαζόζ Βόχρα, διευθυντής του Economist Intelligence Unit στην Ασία, υποστηρίζει ότι παρά την επιχειρηματική εξάπλωση της επιρροής της Κίνα στη νοτιοανατολική Ασία, είναι «τραβηγμένο» να λέμε ότι τα κινεζικά θα αντικαταστήσουν τα αγγλικά. Ακόμη και οι επιχειρήσεις στην Κίνα, που χρησιμοποιούν κυρίως την κινεζική γλώσσα, ψάχνουν διευθυντικά στελέχη που μιλούν και μανδαρίνικα και αγγλικά, ειδικά εάν θέλουν να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό.

Για τον ίδιο τον Βόχρα, το ερώτημα δεν είναι αν τα αγγλικά θα αντικατασταθούν από τα μανδαρίνικα αλλά αν θα συνυπάρξουν μαζί τους, προσθέτοντας ότι η διγλωσσία θα θριαμβεύσει στη Νοτιοανατολική Ασία.

Πηγή: εφημ. Το Βήμα

«Ανεβασμένα» e-books αλλάζουν την αγορά του βιβλίου

Ένας νέος τεχνικός και ανοίκειος όρος συμπεριλαμβάνεται πλέον στο λεξιλόγιο του εκδοτικού χώρου. Το «εμπλουτισμένο ψηφιακό βιβλίο» (enhanced e-book) έρχεται να προστεθεί δίπλα στο e-book, στο ψηφιακό ή ηλεκτρονικό βιβλίο, στον ηλεκτρονικό αναγνώστη κτλ., στις λέξεις που αποδίδουν τη νέα αναγνωστική συνθήκη που κερδίζει διαρκώς έδαφος: την ανάγνωση από την οθόνη αντί από το χαρτί.
Τα ψηφιακά βιβλία μπορεί να ξεκίνησαν ως απλά pdf αρχεία του έντυπου βιβλίου που ξεφυλλίζονταν στον υπολογιστή ή σε μια ηλεκτρονική συσκευή ανάγνωσης, με την εξέλιξη όμως του τεχνολογικού εξοπλισμού, με τα iPad, iPhone, iPod touch και άλλους «έξυπνους» ηλεκτρονικούς αναγνώστες πολλών δυνατοτήτων, το κείμενο μπορούν να συνοδεύουν πλέον εικόνες, ηχητικά ντοκουμέντα, μουσική, βίντεο, χάρτες, αναδυόμενα παράθυρα με διάφορες πληροφορίες και κουίζ, οτιδήποτε, αρκεί να έχει κανείς φαντασία.
Στις ΗΠΑ, όπου οι πωλήσεις των e-books αυξάνονται διαρκώς (μετρήσεις τις υπολογίζουν στο 14% της αγοράς του βιβλίου για το δεύτερο και τρίτο τετράμηνο του 2011, άνοδος 4% από το 2010), το εμπλουτισμένο βιβλίο αποτελεί το νέο πεδίο ανταγωνισμού των εκδοτών προκειμένου να αυξήσουν το μερίδιό τους στην αγορά των ψηφιακών εκδόσεων, που για ορισμένους μεταφράζεται στο 25-30% των εσόδων τους.

Σχολείο χωρίς υπολογιστές στη Silicon Valey

Κι όμως σε ένα σχολείο που βρίσκεται στην καρδιά της Σίλικον Βάλεϊ και στο οποίο φοιτούν τα παιδιά των εργαζομένων στην Google, την Apple, την Yahoo και άλλων τεχνολογικών κολοσσών, δεν υπάρχει ούτε ένας υπολογιστής, ούτε μια οθόνη. Η χρήση οποιουδήποτε τεχνολογικού γκάτζετ απαγορεύεται στις σχολικές αίθουσες, ενώ οι εκπαιδευτικοί συστήνουν στους μαθητές τους να μην τους χρησιμοποιούν ούτε στο σπίτι.

Την ώρα που στον υπόλοιπο κόσμο ο τεχνολογικός εξοπλισμός θεωρείται απαραίτητος στην εκπαίδευση, οι νέες τεχνολογίες γίνονται μέσο διδασκαλίας και οι μαθητές ενθαρρύνονται στη χρήση τους, στην καρδιά της Μέκκας της Τεχνολογίας, το μολύβι, το χαρτί και το χάρτινο βιβλίο είναι τα μόνα εργαλεία διδασκαλίας που κρίνονται αποδεκτά.

Περίπου 160 σχολεία στις Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν την ίδια φιλοσοφία, καθώς θεωρείται ότι η χρήση υπολογιστών έχει αρνητικές συνέπειες στη φυσική δραστηριότητα, τη δημιουργική σκέψη, την επικοινωνία ανάμεσα στους μαθητές και τη συγκέντρωση των παιδιών στο μάθημα.

«Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κανείς την τεχνολογία για να μάθει γραμματική», δηλώνει στους "New York Times" ένας εργαζόμενος της Σίλικον Βάλεϊ, τα παιδιά του οποίου φοιτούν σε σχολείο όπου δεν υπάρχει ούτε ένας υπολογιστής και το οποίο ακολουθεί την εκπαιδευτική μέθοδο του αυστριακού φιλόσοφου και παιδαγωγού Ρούντολφ Στάινερ.

«Η ιδέα ότι μια εφαρμογή του iPad μπορεί να διδάξει καλύτερα τα παιδιά μου πώς να διαβάζουν ή να μάθουν ευκολότερα αριθμητική είναι απλώς γελοία» προσθέτει. Πρόκειται μάλιστα για έναν πατέρα που εργάζεται στην Google και δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς το iPad ή το smart phone. Η κόρη του, όμως, που πηγαίνει στην πέμπτη τάξη του Δημοτικού, «δεν ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει το Google». Ο γιός του πηγαίνει στο Γυμνάσιο κι έχει μόλις αρχίσει να μαθαίνει.

Από την πλευρά τους, οι υπεύθυνοι του σχολείου στη Σίλικον Βάλεϊ επικαλούνται στοιχεία δέκα ετών, σύμφωνα με τα οποία το 94% των αποφοίτων συνέχισαν τις σπουδές τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Bibliotherapy: A new chapter

Reading is helping couples to reconnect through sharing some well-chosen books. Rebecca Hardy discovers that reading out loud is just the literary fix her strained relationship needs

Since having our twins 18 months ago, my partner Andrew and I have discovered the terrible secret known to most parents: having children can sound the death knell for your relationship. No quality time together, little energy for sex, the endless bickering that goes with vying for time and constantly juggling work and home life – the list of relationship perils is long and depressing. But can a couples' reading service really help to reignite the spark?

The idea that reading books together can help couples in need might seem far-fetched, but not according to bibliotherapists. "Couple's bibliotherapy" is just one of the many cultural treats on offer at the School of Life in Bloomsbury, London. "One of the joys is that you discover new aspects of each other, or you may rediscover a connection you had at the beginning but have lost as life gradually takes over," says Ella Berthoud, one of the bibliotherapists. "It can also help couples communicate and understand each other better, as well as show new ways to share leisure time."

As Andrew and I are both booklovers, who paradoxically rarely find time to read, I am intrigued. Could rekindling our love for books magically rekindle our relationship? Yes, says Berthoud. In the 18 months since the service began, it has helped a range of couples, from the newly wedded to the newly knackered parent, she says.

Is there hope for small bookstores in a digital age?

RHINEBECK, N.Y. — Don't tell Suzanna Hermans that cozy, well-stocked bookstores such as hers have no future during a digital age in which e-books are just a click away.

"I know people think of independent bookstores as struggling underdogs," says Hermans, co-owner and manager of Oblong Books in this picturesque Hudson Valley town. "But if I was struggling, I wouldn't be expanding." She's about to break through a brick wall to enlarge her children's section "for my customers of the future."
By emphasizing service, her store's popularity as a community gathering spot and even a new — and somewhat counterintuitive — plan to help her customers order e-books, Hermans, 26, is betting that her small store will continue to buck prevailing winds in the book business.
Increasingly, consumers are ordering print books online and reading e-books delivered instantly to mobile devices and e-readers such as Amazon's Kindle and Barnes & Noble's Nook.