Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Βραβείο Αναγνωστών EKEBI στο μυθιστόρημα «Όπως ήθελα να ζήσω»

Το μυθιστόρημα Όπως ήθελα να ζήσω της Ελένης Πριοβόλου κέρδισε το φετινό Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ).
«Αυτό το βραβείο μου δίνει την ευκαιρία να γίνει ευρέως γνωστή η δουλειά μου, παρόλο που δουλεύω 25 χρόνια ως συγγραφέας» δήλωσε η νικήτρια του διαγωνισμού Ελένη Πριοβόλου.
Το μυθιστόρημα μεταφέρει τον αναγνώστη στην Αθήνα του τέλους του 19ου αιώνα, μια εποχή έντονου πολιτικού κλίματος αλλά και παθών σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο ώστε να «φέρνει το άρωμα» της σημερινής πραγματικότητας στον αναγνώστη.«Εμείς οι συγγραφείς ψάχνουμε το τις πταίει σε αυτή τη χώρα στο βάθος της εξέλιξης της.Το βιβλίο αυτό έχει κοινωνικό, ιστορικό και πολιτικό υπόβαθρο» συνέχισε η συγγραφέας.

Η υπόθεση του βιβλίου έχει ως εξής: Στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα δικομματισμός, φαυλοκρατία, πολιτευτές, τραμπούκοι, «χρυσοκάνθαροι» και τραπεζίτες καθορίζουν το πολιτικό και το οικονομικό σκηνικό. Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχεται στην Αθήνα ο έμπορος-ταξιδευτής Ρωμαίος Αγγουλές: φύση καλλιτεχνική και αντισυμβατική, αποφασίζει να εγκατασταθεί και, αντί για χρηματιστηριακά παιχνίδια, να επενδύσει στην «ωραιότητα».

Με την εκτός γάμου θυγατέρα του Ροζίτα και τον παραγιό του Σωτήρη Κονταξή φυτεύουν ροδώνα, στον οποίο ευελπιστούν να συμπεριλάβουν όλες τις γνωστές ποικιλίες ρόδων, αλλά και να δημιουργήσουν νέα είδη, φτάνοντας ως την επίτευξη του «γαλάζιου ρόδου». Ο Pοδώνας του Κεραμεικού, η περίφημη «Ρόδων Πολιτεία», γίνεται σύντομα η κολυμβήθρα των πρωτοπόρων ιδεών. Εκεί θα εμβαπτισθούν οι ανήσυχοι νέοι, θα καταφύγουν οι παλαιότεροι αντιμοναρχικοί, ενώ παράλληλα θα δοκιμαστούν τα ανθρώπινα πάθη, ο έρωτας και η αντοχή, σε μια Αθήνα αγνώριστη, που εκπλήσσει διαρκώς τον αναγνώστη, είτε με τις διαφορές της, είτε με τα κρυμμένα σε αυτήν «σημεία των καιρών μας».

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

31 χρόνια πριν

The Happiest Days of our Lives(Waters, The Wall)

When we grew up and went to school
There were certain teachers who would
Hurt the children in any way they could
"OOF!" [someone being hit]
By pouring their derision
Upon anything we did
And exposing every weakness
However carefully hidden by the kids
But in the town, it was well known
When they got home at night, their fat and
Psychopathic wives would thrash them
Within inches of their lives.